**در بلور خواب ها**

در این بررسی مراد ما از سکولاریزاسیون، «زمینی شدگی» است و مفهوم سیاسی و مذهبی اصطلاح در اینجا مدخلیت ندارد. منظور ما از سکولاریزاسیون شعر هم گونه ای مخاطب شناسی و قهرمان شناسی شعر است. بر آنیم بدانیم که چگونه قهرمان شعر فارسی از یک چهره ایزدی و آسمانی به سیمایی انسانی و نهایتاً به شهروندی عادی بدل شده است؟محمود علی اصغری: پرسش اصلی این است؟ آیا مخاطب غالب شعر همیشه خدایان و عناصر قدسی بوده و شعر همواره در خدمت دیانت بوده است؟ اگر آری؛این گسست چه زمانی حاصل شده و جای خود را به چه عنصری داده است؟ همچنین این کارگاه می کوشد به پرسش هایی از این دست پاسخ دهد: مخاطب غالب شعر عصر اساطیری چه تفاوتی با مخاطب آن در شعر معاصر دارد؟ خدایان روزگار شعر اسطوره ای چگونه به شاهان عصر شاهنامه و سپس به پهلونان در عصر تاریخی بدل شده و سرانجام این مخاطب چگونه به سیمای حاکمان محلی و آخر سر به نمایندگان روشنفکران عصر مشروطه بدل گشته است؟ این مخاطب از چه نردبانی به امروز هبوط یافته؟ آیا قهرمان (یا ممدوح)قصاید امثال فرخی و منوچهری همان خدایان متونی چون ریگ ودا، اوستا و گیل گمش نیست؟ آیا کهن الگو و آرکی تایپ شهروند عادی شعر نیما همان خدایان عصر اساطیری نیست؟ برآیند این کوشش همچنین با فلسفه شعر پیوند خواهد یافت. چه ساز و کاری در روند شکل گیری و تکامل شعر مؤثر بوده است؟ آیا می توان مسیر شکل گیری، اوج گیری و تکامل آن را در یک چرخه مطالعه کرد؟ اگر بتوان حرکت سیکل و دورانی شعر را بر رسید؛ چیزی شبیه به جریان «تبخیر و باران» در روند هستیِ شعر حاکم است. همچنین در طی این کارگاه تلاش خواهیم کرد طرحی برای فرضیه «اتمیسم شعری» بر اساس نظریه نسبیت اَینشتین بنیاد افکنیم. آلبرت اینشتین این جهان را محصول یک شکافت هسته **در بلور خواب ها**...